Muziekconcours

Aanstaande zaterdag ga ik met het vrouwenkoor Lilyleaves meedoen aan het muziekconcours op Schiermonnikoog. Ik vond het altijd lachwekkend een wedstrijd in muziek. Hoe kun je spreken van winst of verlies als het om muziek gaat? Het is toch de persoonlijke smaak van de jury wie de winnaar wordt? In ieder geval is mijn favoriet bij het Songfestival nooit het winnende lied! Of zit het toch anders? Ik ga het beleven.

Het koor heeft er veel zin in. Ze hebben een commissie benoemd voor de organisatie van de dag. Die denkt na over welke boot we nemen, waar we eten en vooral: wat doen we aan! Gezellige dingen dus.

Aan het concours zijn ook serieuze criteria verbonden. Zo wil men de bladmuziek hebben van het gezongen repertoire. Daar schrok ik van. Mijn werkwijze is anders dan die van de ziende koordirigent. Ik studeer de muziekstukken auditief in met het koor. Dat heeft als voordeel dat het luisteren naar elkaar veel beter wordt ontwikkeld. De aandacht wordt niet afgeleid door het geritsel van papier of het staren naar de noten (die ze eigenlijk ook niet kunnen lezen).

Met veel plezier maakte ik arrangementen die dus niet op papier staan. Of iemand de juiste noot zingt is daardoor niet te controleren. Na een telefoontje wilde de organisatie voor ons gelukkig een uitzondering maken. We zijn overeengekomen dat wij voor Lilyleaves alleen de songteksten aan hoeven te leveren. Fijn dat ze zo flexibel met hun eigen voorwaarden omgaan!

En dat een uitzonderlijke werkwijze ook tot mooie resultaten kan leiden, laten we zaterdag horen.

Misschien is het ook wel een eyeopener voor de organisatie. Lekker achterover zittend luisteren en niet hoeven turen.