Geplaatst op

Kerstconcert Krystreizgers

Kerstconcert Krystreizgers

flyer krystreizgers

Met: Klaas de vries, Marijke Rodenburg, Tsjamme Overal, Frederike Kleefstra

U unt van het kerstconcert van Krystreizgers genieten op de volgende locaties en tijdstippen:

12 december 15.00 uur Dronryp ‘de Âlde Wite’reserveren: jj.fokkema@hetnet.nl
16 december 20.00 uur Dorpshuis Ried reserveren: info@dorpshuisried.nl
17 december 20.00 uur Kerk Swichum reserveren: info@kerkjevanswichum.nl
19 december 15.00 uur Nicolaaskerk Cornjum reserveren: bobdeboer@pinupsanddowns.com
23 december 20.00 uur Schalsum huisconcert reserveren: wintermf@xs4all.nl
24 december 20.00 uur Kerk Ferwoude reserveren: reserverenpcgaastferwoude@gmail.com

Geplaatst op

Live zingen bij It Toanhûs in Joure

Aanstaande donderdag gaan we de laatste keer Online met Jan en Cor !
We willen er wat bijzonders van maken en nodigen jullie daarom uit om naar It TOANHUS in Joure te komen en LIVE met ons mee te zingen.

Kon. Julianalaan 3, 8501 HL Joure
Centrum voor de Kunsten It Toanhûs, Gebouw Brede School.

We willen graag samen met jullie het seizoen zingend en swingend afsluiten, buiten op het plein van It Toanhûs. Dit zal ook worden gestreamd.
Leuk om elkaar voor de vakantie nog even te ontmoeten, uiteraard Corona-proof en op afstand !
We hopen dat we het komende seizoen weer zoals vanouds lekker met elkaar kunnen zingen.

As donderdag avond dus, aanvang 20.30 uur, het duurt ongeveer 45 min.

De nummers die we gaan zingen zijn :
Love me tender
Gabriella’s liet
Love shine a light
Viva la vida !
Somewhere only we know
Eternal flame

En …Samen sterk! Om te oefenen hier de link op Youtube.
Samen sterk

De songtekst vind je hieronder.

Print je teksten uit en neem ze mee, het is gratis dus iedereen is van harte welkom!

Samen Sterk – Corinne Staal en Jannie Brandsma

Couplet 1
Met een hopeloos gevoel
word ik wakker elke nacht
Alle dagelijkse dingen zijn me vreemd.
Ik ben zo bang dat het nooit terug komt
Wat ik ooit heb opgebouwd.
Geleidelijk mijn levenslust afneemt

Couplet 2
Alle straten zijn te stil
De afstand is zo groot
En een digitale afspraak saai en kil
Ik ken me zelf niet meer terug
Met de dreiging van gevaar
Onzichtbaar ingeslopen om ons heen

Pre chorus
Ergens van binnen
Diep in mijn hart
Hoor ik het zingen
Een nieuwe start

Refrein
Samen sterk
Gaan we door
Maak een plan en ga er voor
Kom begin
Geloof er in
Het komt als je het doet
Ga naar buiten in de wind
Lopen tot je ziel weer zingt
Hopen en geloven dat de liefde overwint

Couplet 3
Met een mondkapje verplicht
Kan ik jou niet meer verstaan
Ik mis de zo vertrouwde lach op je gezicht
Maar er komt ooit weer een dag
Dat de lucht weer open breekt
Dat je alles wat je wilt omarmen mag

Pre chorus

Refrein

Pre chorus 2

Wij komen hier samen uit
Wij komen hier sterker uit
Beter uit

Refrein

Geplaatst op

Beeldomdenker

Gisteren hoorde ik op het nieuws dat medeburgers met een lichamelijke beperking nog steeds niet volop mee kunnen doen aan het openbare leven. Naast obstakels in het verkeer worden ze nagestaard of niet voor vol aangezien. Hoogste tijd voor een blog over beeldomdenken.

We mogen weer! De treinen stromen weer vol, we gaan erop uit. Dan besef ik weer hoe blij ik ben met mijn geleidehond. Voor de meeste mensen is het vanzelfsprekend om zelfstandig ergens naar toe te gaan. Nou, voor mij ook!

Vijf jaar geleden werd het VN-verdrag over toegankelijkheid en rechten van de mens ondertekend. Nu brengt het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) een rapport uit met de veelzeggende titel Lang niet toegankelijk. De titel slaat niet alleen op hindernissen als stoepranden, drempels of andere obstakels. Het blijkt ook dat mensen met een beperking worden nagestaard, niet voor vol worden aangezien of bot worden behandeld.

Als kind had ik een enorme hekel aan de witte stok met de rode streepjes. Tsja, vraag ik me nu af, hoe is dat toch gekomen? In de jaren vijftig en zestig werden mensen met zichtbare beperkingen stumpers genoemd. Voor hen was het beter om in een internaat te wonen. Men dacht echt dat dat beter was voor iedereen. Een kind met een handicap werd toen aangeduid als een ‘ongelukkig’ kind. Als ik daar nu aan terugdenk, heb ik gevoelens van plaatsvervangende schaamte. Wat moet dat naar geweest zijn voor ouders en kinderen.

Bij ons thuis werd er in mijn geval niet gesproken over handicaps. Ik was als iedereen en dat heeft me ver gebracht. Een echte blinde was iemand met een donkere bril en een stok. Dus stelde ik een hulpmiddel zo lang mogelijk uit. Als opgroeiend kind had ik het gevoel dat het beter was om een handicap te verzwijgen. Zou ik er aandacht voor vragen, dan werd dat misschien aanleiding voor een uithuisplaatsing naar een blindeninstituut. En daar kon wat mij betreft geen sprake van zijn!

Veel mensen vinden gebruikers van hulpmiddelen nog steeds zielig, niet in staat om te werken, niet in staat een gelukkig leven te hebben. Dat beeld klopt natuurlijk niet. Het hulpmiddel helpt je om zo prettig mogelijk te leven, om gewoon mens te zijn. Het heeft me zelf ook veel tijd en verdriet gekost om het zo te zien. Beeldvorming veranderen gaat nu eenmaal langzaam.

Hierbij mijn oproep aan iedereen. Bekijk het eens van een andere kant. Zie je iemand met een stok, in een rolstoel of met een hond, dan zie je iemand die (net als iedereen) bezig is te leven, bezig is met werk, sport, vrienden, enzovoorts. We doen ouders van gehandicapte kinderen een groot plezier met deze andere blik. Zij kunnen hun kinderen zonder schaamte opvoeden tot leuke jonge mensen. En die jonge mensen kunnen zich ontplooien in een maatschappij waarin iedereen een plek heeft.

Geplaatst op

Spelshow samen sterk

Zondagmiddag 21 maart aanvang 15.30 uur een gezellig muzikale show en hilarische QUIZ Live vanuit ZALEN SCHAAF.

De kosten zijn 2,50 euro voor de deelname.

Geef je op, dit kan ook als zorginstelling door een mail te sturen naar: vriendenvanschaaf@gmail.com en je ontvangt alle informatie.

voor meer informatie of: https://wearegrutsk.nl

Geplaatst op

De foute noot

Waar klinkt tegenwoordig nog de foute noot? Veel mensen denken dat je een goed musicus bent wanneer je een stuk foutloos speelt. Alle noten van blad op de juiste toetsen intypen is heel knap, maar levert niet de meest boeiende uitvoering op. Een concertmusicus speelt weinig foute noten. En als hij ze wel speelt, zorgt hij er voor dat niemand ze opmerkt.

De foute noot is met stip de meest gehate fout van mijn leerlingen. Als ik vraag wat er zo erg aan is, krijg ik antwoorden zoals: ´het staat er niet´ of ´ik bedoelde die toets niet´. Zelden hoor ik ´het klinkt niet goed´. Natuurlijk zijn sommige foute noten echt detonerend, vooral in bekende deuntjes. Wat mij betreft een uitstekende gelegenheid om eens lekker te lachen! Meestal klinkt het niet zo lelijk als men zegt of denkt. Ik denk dat veel mensen vooral schrikken. De foute noot was niet verwacht.

De truc om een fout te camoufleren, is gewoon in de maat doorspelen en eventueel de fout op identieke plekken te herhalen. Dit vergt oefening. Je oor geeft een weigering waar je handen doorheen moeten spelen. Stoppen legt extra nadruk op de fout. Het credo is dus doorspelen, doorspelen, doorspelen. Dat train je vooral op het podium. Zie hier een nieuw probleem voor musici in coronatijd: je kunt niet trainen om door te spelen, om het publiek zogezegd een beetje om te tuin te leiden als je iets anders doet dan je had gewild.

Het geven van online lessen levert ook wat dat betreft nieuwe dingen op. Het voorspelen en dan het aanwijzen van de foute noot, werkt niet goed door de telefoon of tijdens de zoommeeting. Mijn leerlingen nemen hun huiswerk daarom op met de dictafoon. Tijdens de les praten we daarover. Wekelijks krijg ik stukken binnen. Ik blijf geboeid luisteren. Een nieuwe uitvoering van iets dat ik al heel lang ken, wordt zo soms een prachtige verrassing. Net of je dat bekende schilderij op een andere plek in je huis hebt opgehangen.

Wat mijn leerlingen leren van het maken van deze opnames? Doorspelen, ondanks de foute noot!